Integraal zorg akkoord; een uitdaging.
Recent heb ik deelgenomen aan de netwerkbijeenkomst van bestuurders in de langdurige zorg, georganiseerd door Reliëf. We zijn met ons woonzorgcentrum lid van Reliëf, de christelijke vereniging van zorgaanbieders. Reliëf bevordert menslievende zorg in Nederland. Zij verstaan onder ‘menslievende zorg’: Zorg op zo’n manier dat mensen die zorg nodig hebben zich bevestigd voelen in hun waardigheid – dat ze gezien worden, meetellen en van betekenis zijn”.
Onder leiding van Minister Helder (langdurige zorg) is er een nieuw integraal zorgakkoord (IZA) tot stand gekomen. In de bijeenkomst bij Reliëf hebben de bestuurders het IZA doorgenomen en beoordeelt wat het betekent voor menslievende zorg. We hebben geconstateerd dat er grote uitdagingen, maar ook kansen liggen. Uitdagingen in de toenemende groep, vaak ook ziekere, ouderen die onze (menslievende) zorg nodig hebben. En die zorg hebben we te geven met veel minder mensen. Hoe gaan we dat doen? Hoe blijven we iedere dag een goede, zinvolle en kwalitatieve dag maken voor onze bewoners?
Deze vraag is voor mij precies de rode draad in het traject dat we intern doorlopen om tot een nieuw strategiedocument te komen. Hierbij doen we ook een herbeoordeling van onze missie, visie en kernwaarden. Samen met velen uit de organisatie zijn we aan het nadenken over wat er op ons af komt de komende tijd, welke ontwikkelingen er zijn en wat dat intern voor ons betekent. Wat hebben we daarin te doen of soms ook juist níet te doen?
Voor mij als bestuurder betekent dit: Hoe zetten we het verlangen ‘naar meer zijn’ in en hoe doen we dat ‘met minder’ en kunnen ‘anderen’ ons helpen?
De eerste stappen zijn gezet! Een uitdagend proces!
Ria Knotters